top of page

Teksty z pierwszej strony monte i pięterka

to szkoła oddziałująca nierepresyjnie - ale nie bezstresowo, 

 

to szkoła, gdzie uczniowie mają prawo wyboru - ale nie jest tak, że robią co chcą,

 

to szkoła, gdzie nauczyciel szanuje ucznia i jego wybory, ale nie jest to metoda partnerska,

 

to szkoła, która posiada charakterystyczne pomoce naukowe, ale są one tylko środkiem, nie celem aktywności

            Chcemy, aby dzieci chciały się uczyć. Czyli aby były zmotywowane wewnętrznie.         Zatem powinny zacząć od rzeczy, która im wychodzi, przechodząc do coraz trudniejszych i trudniejszych. I ważne, by nauka ta odbywała się przez dotyk, samodzielne doświadczenie, powtarzanie aż do uzyskaniania mistrzostwa. Bo nie ma dzieci lepszych ani gorszych, tylko każde potrzebuje inaczej.

To działa już od 100 lat - dzięki Marii Montessori i całej rzeszy przekonanych do tej idei ludzi.

Opierając się na naszych dotychczasowych doświadczeniach edukacyjnych i pedagogicznych - tworzymy teraz miejsce dla rodzin przekonanych do takiej edukacji. Edukacji, która wspiera uczniów w rozwoju i budowie Człowieka.

W naszej Szkole Drugie Piętro dbamy nie o to, aby nauczyciel uczył, ale aby uczeń się nauczył.

U nas NAUCZYCIEL:

 

* przygotowuje starannie otoczenie uczniów,

* decyduje o celach edukacyjnych i efektach (bo zna podstawę programową),

* pomaga uczniom w ustaleniu planów pracy na dany tydzień,

* pomaga traktować błędy jak wskazówki do dalszych działań,

* monitoruje i wspiera ,

* i obserwuje, obserwuje, obserwuje...

 

Nasi UCZNIOWIE podzieleni na różnowiekowe grupy, w małych zespołach lub indywidualnie, według odrębnych programów, pracują nad zadaniem lub partią materiału tak długo, jak potrzebują. Trochę jak w rodzinie, albo jak w Bullerbyn.

Taki system powoduje, że nie ma dzieci, które odstają, albo się nudzą, bo od indywidualnych potrzeb dziecka zależy ilość powtórzonych (np. na tacach z makiem) i wykaligrafowanych literek lub wypełnionych kart działań na mnożenie. Od  dziecka zależy, czy ułamki przerabia w drugim roku nauki, czy w czwartym. Zadaniem Nauczyciela jest monitorować postępy i wspierać tam, gdzie istnieje taka potrzeba.

 

Każdy nowy uczeń musi najpierw poznać zasady pracy Montessori, dlatego nauczyciel przez pewien wstępny okres wprowadza ucznia, nadzoruje, pomaga w organizacji, wydobywa naturalne dla dzieci zainteresowanie wiedzą, wprowadza do samodyscypliny, pracowitości, wytrwałości, cierpliwości, dążności do celu. Taki znaturalizowany uczeń (używając sformułowania Marii Montessori) uczy się pracować w ciszy, skupieniu, a gdy zaczyna samodzielnie podejmować aktywności, przy pośredniej najczęściej pomocy nauczyciela - jest gotowe by pracować zgodnie z zasadami, jakie obowiązują wszystkich.  

INTEGRACJA

Maria Montessori jest prekursorką idei zwanej integracją włączającą: gdy wespół, w jednej grupie działają ze sobą dzieci neurotypowe („zdrowe”) i z określonymi deficytami (dzieci integracyjne).

 

Idee te realizujemy w naszej placówce następująco:

  • w grupie może być do 30 procent dzieci integracyjnych (na każdą dziesiątkę dzieci - troje); daje to możliwość rozwoju własnego wszystkim uczniom;

  • bardzo ścisła współpraca na linii dom-szkoła (wykluczenie kłopotów wychowawczych eliminuje wiele deficytów);

  • wszystkie dzieci w placówce (i zdrowe i integracyjne) muszą mieć możliwość pracy własnej – w placówce nie akceptujemy zachowań agresywnych;

  • dzieci integracyjne przyjmowane są z opiniami albo z opiniami w trakcie ich wykonywania;

 

Dla dobra grupy nie jest  właściwym, aby dominował jakiś jeden typ deficytu. Przyjęcie każdego dziecka integracyjnego wymaga spokojnej i wnikliwej rozmowy i analizy pod kątem potrzeb dziecka, możliwości szkoły i grupy.

 

Integracja włączająca ma nieść korzyści wszystkim dzieciom w grupie.  Dzieci neurotypowe budują swą wrażliwość na różne potrzeby wokół nas, w tym na umiejętność niesienia pomocy… . Pobyt dzieci integracyjnych ma niebagatelny wpływ na ofertę Szkoły Drugie Piętro dla pozostałych dzieci. Dla wszystkich dzieci  tworzymy środowisko  sprzyjające rozwojowi.

Szkoła Montessori

pracowitość                          wytrwałość                         cierpliwość                          dążność do celu

Na początku XX wieku grupa włoskich deweloperów postanowiła zbudować wzorcowe bloki mieszkalne w pewnej bardzo biednej  dzielnicy - Quartiere San Lorenzo. Każde mieszkanie miało bieżącą wodę i toaletę, na parterze bloków zaś przewidziano "Casa dei Bamibni" - sale pobytu dla dzieci w czasie, gdy rodzice będą w pracy. Organizację opieki nad dziećmi powierzono lekarce i naukowcowi Marii Montessori, która kilka lat wcześniej wprowadziła w grupie 22 zaniedbanych dzieci specjalny system nauczania, dzięki któremu  dzieci te uzyskiwały lepsze wyniki edukacyjne niż mieli uczniowie neurotypowi ze "zwyczajnych" szkół.  Przewidywano zatem,  że otworzenie się tą metodą na "zwykle" dzieci może przynieść "niezwykłe" efekty.

 

Tak powstały "Casa dei Bambini" i tak zaczął się rozwijać jeden z najbardziej znanych sposobów edukacji, z którego czerpały i czerpią wszystkie nowoczesne systemy rozwoju dzieci.

Oto kilka ważnych zasad montessoriańskich:

Każdy człowiek, zatem i dziecko, jest inny, każdy ma inne zainteresowania i talenty. Zainteresowania pojawiają się u każdego w innym czasie i trwają dowolnie długo. Jeśli miejsce sprzyjające dziecku jest ciche, spokojne, pozbawione pośpieszania i rywalizacji to pozwala na rozwój. Celem edukacji nie jest wciskanie dziecka w z góry upatrzone ideały, wzorce, szufladki - ale wykorzystanie całego jego potencjału, aby tworzyło swojego wewnętrznego Człowieka, wyposażonego w cechy takie jak: pracowitość, wytrwałość, cierpliwość, dążność do celu.

 Takie jest motto wychowawcy: „Czekaj obserwując.

Maria Montessori, Dr. Montessori’s Own Handbook

 

Nasi nauczyciele starają się stworzyć otoczenie pełne inspiracji, w którym dzieci będą rozwijały się w atmosferze szacunku, miłości, w sobie właściwym rytmie. 

 

Do zadań nauczyciela należy:

  • przygotowanie otoczenia- tak aby odpowiadało ich potrzebom rozwojowym;

  • pokazywanie w jaki sposób pracuje się z pomocami;

  • pomaganie, gdy jest o to proszony;

  • nieustanna obserwacja :)

Nauczyciel Montessori traktuje każde dziecko indywidualnie. Obserwuje i wspiera. Pomaga przekuwać niepowodzenia w sukcesy - towarzyszy dziecku w jego drodze do zdobywania samodzielności.
 

Każdy nowy uczeń musi najpierw poznać zasady pracy Montessori, dlatego nauczyciel przez pewien wstępny okres wprowadza Dziecko - nadzoruje; pomaga w organizacji, wydobywa naturalne dla dzieci zainteresowanie wiedzą, uczy samodyscypliny, pracowitości, wytrwałości, cierpliwości i dążności do celu. Taki znaturalizowany uczeń (używając sformułowania Marii Montessori) uczy się pracować w ciszy, skupieniu.
 

Gdy zaczyna samodzielnie podejmować aktywności, przy pośredniej najczęściej pomocy nauczyciela - jest gotowe by pracować zgodnie z zasadami, jakie obowiązują wszystkich.  

bottom of page