Integracyjność w
Drugim Piętrze
Jako zespół pracujący z dziećmi o zróżnicowanych potrzebach, umiejętnościach i możliwościach, nieustannie rozwijamy nasze kompetencje. W pracy z uczniem zawsze patrzymy na niego całościowo, uwzględniając funkcjonowanie edukacyjne, społeczne oraz emocjonalne.
Integracyjność a edukacja
Jako zespół pracujący z dziećmi o zróżnicowanych potrzebach i możliwościach nieustannie rozwijamy nasze kompetencje. Patrzymy na ucznia całościowo – uwzględniając jego rozwój edukacyjny, społeczny
i emocjonalny – oraz wspieramy go w pokonywaniu trudności i wzmacnianiu mocnych stron.
Każdy nauczyciel dostosowuje metody pracy, przeznaczając w każdej lekcji min. 15 minut na indywidualne wsparcie. Kameralne klasy (12–14 osób) umożliwiają systematyczną, codzienną pracę w naturalnym środowisku szkolnym, sprzyjając integracji i budowaniu poczucia sprawstwa.
Aby nasz system pracy przynosił najlepsze efekty, oprócz odpowiednio przygotowanej kadry, przyjaznego otoczenia i kameralnych grup, kluczowy jest także przemyślany skład klas. Rekrutując uczniów, dbamy o dobranie odpowiedniej grupy – najlepszą przestrzeń do rozwoju tworzy zróżnicowana klasa: ok. 30% dzieci z wyzwaniami rozwojowymi i 70% neurotypowych. Zależy nam, aby trafiali do nas uczniowie, dla których będzie to najlepsza przestrzeń do rozwoju ich kompetencji. To podejście determinuje cały proces naszej rekrutacji i jest fundamentem skutecznego działania naszej szkoły.
Kameralna szkoła
Klasy 12-14 osobowe
30/70%
do 30 % dzieci integracyjnych
Kształcenie specjaistyczne
Od zgłoszenia do orzeczenia
Zdarza się, że w trakcie poznawania ucznia i obserwacji jego funkcjonowania dostrzegamy trudności wymagające głębszego przyjrzenia się. W takiej sytuacji informujemy rodziców o potrzebie konsultacji w poradni psychologiczno‑pedagogicznej. Rodzice umawiają wizytę w poradni, a my przygotowujemy opinię na potrzeby diagnozy – dokument, który w szerokim zakresie opisuje funkcjonowanie ucznia w środowisku szkolnym.
Proces diagnozy w poradni obejmuje zazwyczaj konsultacje z psychologiem i pedagogiem, często również z logopedą, a w finalnym etapie – z lekarzem psychiatrą.
Jeśli w wyniku diagnozy uczeń otrzyma orzeczenie
o potrzebie kształcenia specjalnego, szkoła może w pełni dostosować metody pracy do jego indywidualnych możliwości i potrzeb, zapewniając mu systemowe
i skuteczne wsparcie.
1
Wstępna obserwacja Ucznia przez Nauczycieli
2
Wizyta z Rodzicami
w specjalistycznej poradni
3
Diagnoza -
konsultacje ze specjalistami
4
Indywidualne kształcenie specjalistyczne
Droga dziecka z orzeczeniem
W momencie, gdy rodzic dostarcza do szkoły orzeczenie, rozpoczynamy proces planowania wsparcia dla ucznia. Nasz zespół ma 30 dni na opracowanie sposobu dostosowania pracy do jego indywidualnych potrzeb.
W tym czasie wszyscy nauczyciele pracujący
z dzieckiem przygotowują Wielospecjalistyczną Ocenę Poziomu Funkcjonowania Ucznia (WOPFU).
Dokument ten obejmuje m.in.:
-
mocne strony ucznia,
-
napotykane bariery i ograniczenia,
-
zakres udzielanego wsparcia,
-
wnioski do dalszej pracy.
Na podstawie WOPFU zespół opracowuje Indywidualny Program Edukacyjno‑Terapeutyczny (IPET), który przedstawiamy również rodzicom do konsultacji. IPET tworzony jest raz na etap edukacyjny, z możliwością wprowadzania modyfikacji w miarę potrzeb, natomiast WOPFU aktualizujemy dwa razy w roku.
Zależy nam, aby praca z uczniem była spójna
i kompleksowa, a kluczem do tego jest dobra komunikacja z rodzicami. Po pierwszym spotkaniu wspólnie ustalamy cykl kolejnych konsultacji – co trzy tygodnie przez pierwsze pół roku pracy z nowym orzeczeniem. Następnie spotkania odbywają się co sześć tygodni lub częściej, jeśli wymaga tego sytuacja.